ROZDZIAL 2

#Vicky
Od Wrzesnia zaczynam nowa szkole...
Wlasnie ide na misto na zakupy a puzniej do domu, wchodzac do tesco od razu porzalowalam ze tu weszlam, bo byl tam nie kto inny jak Zayn.
-Vicky, mozemy porozmawiac?
-Nie Zayn, nie mamy o czym... - chcialam go ominac ale on zlapal mnie za nadgarstek i powiedzial
-Tylko 5 minut, daj mi to wyjasnic.
-5 minut, i ani sekundy dluzej. - Poszlismy usiasc do malej knajpki kolo tesco Zayn zaczol rozmowe
-Bo ja nie wyjechal od tak sobie, ja nie chcialem zebys widziala mnie w takim stanie. Wybacz mi Vicky.
-w jaki stanie? Zayn, o czym ty mowisz?
-Ja... Ja mialem raka Vicks, nie dawno sie z niego wyleczylem. - nie moglam z siebie wydusic ani slowa - Vicky, Vicks, Vicky, slyszysz mnie.
-Tak. Czemu mi nie powiedziales? Czemu musialam tak dlugo cierpiec?
-Bo jak bym Ci powiedzial, cierpiala bys jeszcze bardziej.
- Ale wiedziala bym ze mnie nie zostawiles bez powodu. Wystarczyl sms, list, byle co...
-Przepraszam.
-Ja tez przepraszam, ale nie da sie od tak zapomniec tego co mi zrobiles, jak bardzo cierpialam. Jak bardzo potrzebowalam Cie kiedy zostalam sama, jak rodzice zmarli. Wiesz? Nie wszystko mozna wybaczyc od tak. Daj mi czas Zayn...

***
Od mojego ostatniego spotkania z Zaynem minely trzy tygodnie, nie odzywalam sie do niego przez ten caly czas. Musialam to przemyslec, wyslal mi na tweeterze swoj numer telefonu. Wlasnie dzisiaj postanowilam do niego zadzwonic. Pib, jeden sygnal, grugi, trzeci
-Halo?
-Czesc Zayn, tu...
-Vicky.
-Tak, mozemy sie spotkac?
-Jasne, to moze za 30 minut w MSC?
-Tak, to do zobaczenia.
-pa - Ubrana w niebieskie rurki, bluzke z flaga wielkiej brytanie, czerwona bejsbolowke i czerwone conversy, poszlam do MSC na umuwione spotkanie, kiedy doszlam na miejsce on juz siedzial z dwoma shakeami przy stoliku.
-Czesc
-Hej Vicks, ciesze sie ze sie odezwalas.
-Taaa, sluchaj Zayn... Przemyslalam to wszystko i....


_________________________________________
Taa daaa! Tak jak obiecalam <3 Jest Juz!
Ile komentarzy pod tym rozdzialem? :D